moderne vorm nog wel, maar het is meestal een kort leven beschoren. Soms lijkt het alleen maar nodig voor de voortplanting en de eerste jaren van het jonge kind, daarna worden de vaders en moeders alweer ongedurig want er moet nog zoveel in het leven.
Omvormen tot moslima
Ach wat, de mens verandert en past zich aan. Voor je het weet is die hele hoeksteen weer in ere hersteld of is er echt iets volstrekt anders voor in de plaats gekomen. Je kunt nu al met z'n drieën ouders zijn, met twee van hetzelfde geslacht en wie weet wat er nog volgt. Aan de andere kant zie je liberale vrouwen die zich laten omvormen tot moslima's en zich comformeren aan dingen die onze moeders nog de barricaden, de sofa of gewoon de gordijnen injoegen. Het kan verkeren.
Een huwelijkje of wat
De aard van liefdesrelaties verandert ook. Zeker bij volwassenen die al een huwelijkje of wat achter de rug hebben, uit de kinderen zijn of daar nooit zijn ingekomen. Misschien blijft verliefdheid hetzelfde, maar wat je ermee doet is nog maar zeer de vraag. Het woord 'relatie' heeft telkens een individuele bijsluiter nodig, het individu een specifieke gebruiksaanwijzing. De variaties zijn oneindig, samengevat in het woordje 'ingewikkeld' waarmee zoekenden via internet hun status definiëren. Is er in ieder geval iets om het over te hebben.
'Het eigen ding doen' is nu de hoek van de samenleving. En gelieve je daar verder niet mee te bemoeien.
Klinkt niet erg hoopgevend, maar zie het ook als een bevrijding uit al die conventies die nog welig tieren. Vooral als we naar een ander kijken: goh, ze hebben wel wat, maar wanneer gaat hij nou eens bij zijn vrouw weg? Of: hij moet toch echt eens aan de vrouw, hij is al zo lang gescheiden…
Sommige vrouwen willen helemaal niet dat hun minnaar bij zijn vrouw weggaat. Want welke ingebakken conventie treedt er dan direct in werking? Anders gezegd: wie moet dan de was doen, de sociale contacten regelen, het emotionele huiswerk doen, kostbare tijd inleveren? We halen het feministische repertoire nog maar eens uit de kast want menig 'onderzoek heeft intussen uitgewezen': we zijn er nog lang niet.
Mannetje-vrouwtje
Andersom geldt het natuurlijk ook. Sommige mannen willen helemaal niet in het mannetje-vrouwtje gebeuren terecht komen met hun geliefde. Juist omdat ook zij terugvallen in het aloude gedrag (dat op van alles neerkomt, maar vooral ook op 'doen wat zij zegt') en hebben bedacht hun tijd beter te besteden.
Tijd
Tijd dus, mensen willen hun tijd aan andere dingen besteden dan de immense saaiheid van de nadagen van de hoeksteen van de samenleving. We zijn nog lang niet dood en er moet nog van alles. Verdere zelfontplooiing, het roer om, allerlei spiritueels en vaak ook dingen die het ouder worden verdoezelen. Maar de behoefte aan liefde, genegenheid en seks blijft. En die worden op allerlei manieren gevonden, bij allerlei verschillende mensen en in allerlei verschillende constellaties. Vriendenclubjes, sportclubjes, werk, netwerken, de buurt, de oude buurt, laten we ook de familie niet vergeten en natuurlijk… internet.
En zo is er binnen een paar generaties een ander soort familiesysteem ontstaan. Een andere orde. Andere dynamiek, communicatie en machtspelen. Andere liefde en genegenheid, gevaren en intense momenten.
Zoek de laatste en geniet ervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten