Hoera, single, en op zoek naar de Grote Liefde!

Nog steeds neemt het aantal alleenwonende mensen toe, er komen ook steeds meer singles bij. En al die

singles, of althans een groot deel ervan, is op zoek naar de Grote Liefde. Een hardnekkig kwaad is dat, die illusie dat de Grote Liefde nog wel ergens rondloopt, al heb je in leven van vaak meer dan veertig jaar daar in geen velden of wegen iets van vernomen. Behalve in je dromen, in boeken en in films.


Best treurig eigenlijk. Zeker ook als je bedenkt dat veel mensen vandaag, hier en nu, bezig zijn hun relatie te verbreken omdat ze denken dat elders die Grote Liefde nog rondloopt. Nou ja, misschien ligt die nog met zijn huidige relatie in bed, moet kunnen, maar ook die gaat over.

Dat denken over de Grote Liefde is eigenlijk een heel deprimerende en destructieve bezigheid. Je gelooft in iets dat er niet is, dus je gaat ernaar op zoek zonder het te vinden. Dat kost geld en tijd, en ongelooflijk veel psychische kracht en moeite. Je gaat naar een therapeut omdat je denkt dat je niet normaal bent: niemand wil je, kijk je niet goed, of zien zij het gewoon niet? Je gaat naar de volgende therapeut omdat de eerste zegt dat je misschien wat veel van het leven vraagt, oftewel in sprookjes gelooft.

Het is ook zo dramatisch omdat je iedereen ermee lastigvalt. Het is natuurlijk wel het favoriete onderwerp in vrienden- en vriendinnenkringen, maar die populariteit schuilt 'm vooral in het feit dat iedereen het graag over zijn eigen zoektocht naar de Grote Liefde wil hebben. En dat jij hem nu nog niet gevonden hebt, ja, dat heb je toch ook wel een beetje aan jezelf te wijten?

Voorts is het voor de familie ook niet echt leuk om je iedere keer met die meewarige blik aan te moeten kijken als je weer alleen met je blommetje en wijntje komt aanzetten en vrolijk vertelt hoe heerlijk vrij en blij je wel niet in het leven staat. Ze willen wel anders kijken, maar ze kunnen het niet. En nee, ze zijn niet jaloers op je, dat denk je zelf alleen maar als jij wat meewarig kijkt naar die uitgezakte partner met zijn vette haren en eeuwige flauwe grapjes en denkt: zouden zij het nog doen?

Nee, de zoektocht naar de Grote Liefde kost een hoop moeite en energie, en waarvoor? Je betaalt je blauw aan mooi ondergoed, aan datingsites en boeken over liefde. Je drinkt natuurlijk te veel omdat al die gesprekjes en internetcontacten moet onderhouden terwijl je er geen zin in hebt. Maar het geloof is sterk en drijft je tot het uiterste. Je neemt een ferm besluit: afkicken. Weg met die datingsites, dat facebook, dat twitter en hoppa naar een detoxweekend (misschien is HIJ of ZIJ daar?) en je dan begint de ganse smartlap van voren af aan.

Oplossing?

.....