Je kunt de krant niet opslaan, geen tijdschrift doorbladeren, geen conferentie bijwonen of daar zijn ze: vrouwen en hun carriëre. Dat die combinatie maar zo mondjesmaat van de grond komt. Dus voel je aangesproken en kijk nog maar eens goed naar jezelf. Hoe zit het met mijn carriëre?
Volgens de Van Dale is een carriëre een reeks van maatschappelijke posities die iemand achtereenvolgens bekleedt. Een ruim begrip dus. Moet dat perse een reeks zijn of is de planning ervan al genoeg? Of is jouw carriëre juist het niet maken van carriëre?
Voor velen is het nog altijd een vies woord dat je associeert met - daar komen ze - mannen in pakken, yuppies, dikke asociale suv’s, kantoortorens en politieke spelletjes. Over harde, meedogenloze vrouwen. Het gaat over geld, streberigheid en macht. Je ziet Michael Douglas in Wall Street of Tom Hanks in Philadelphia. Demi Moore in Disclosure als ze tussen de mergers- en acquisitienactiviteiten zwetend en sexy op een fitnessapparaat staat te steppen. Sommigen zien zelfs nog JR Ewing en anders wel Samantha uit Sex & the City. Want die heeft geld en regelt alles.
En als je in je eigen ervaringsarsenaal kijkt? Je eerste baan na je afstuderen bijvoorbeeld? Misschien herinner je je die arrogante vent in dat pak die altijd achter gesloten deuren leek te verdwijnen. Die lachsalvo’s die kantoorpanden op hun vesting doen schudden. Vergaderingen, computers, de automatisering ten spijt enorme stapels papier en altijd weer die mannen in pakken. Cijfers. Ingewikkelde systemen en wollige abstracte abracadabrataal. Kantoren met airconditioning. Angstluchtjes.
Meer lezen? Het Spiegelplafond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten